29 Eylül 2015 Salı

Vakit Çağrısı



şimdi burda kar yağıyorsa her yerde yağıyordur ve vakit dardır

su geçirmez çizmeleri de vardır aman vermez yıldırım çekenleri de


ve polisleri, polisten kaçanları ve düzgün cümle yapanları


anayasaya giriş, felsefeye başlangıç ve statik okuyanları


ağaç okşayanları, ekmek dilimlemeyi ve yemeyi sevenleri


-arada bir ateş gibi yakıp geçmeden tarihin kundurası-


mevsim sonu ucuz satışları, indirimli fiyatları ve hiç düşlemede
n

bir incir ağacının bütün bir yaz süren denizli rüyasını

doğduğu yerin yitik anısını bulduğunu sanarak


sevenler vardır


dördüncü boyuta göre bile


vakit dardır.

denizlere en tutkun adamın bile çok zaman uykusu vardır


bir çırpıntı gibi gelip gider düşlerinin kumlarda yattığı


o adsız şehir, halkının boylu boyunca kumlarda yattığı


başkalarının o uğultulu şehre biraz kuzeyden baktığı


ne kadar suya girseler ıslanmayan


çımacıları, dalyan toplayanları, vapur yürütenleri


suya bakıp rüzgâr söyleyenleri, yağmuru yanılma
dan bilenleri

yağmura şemsiyesiz çıkanları

bakkal çıraklarını, meyhane komilerini, deniz adamlarını


izinli yürüyüşleri, sağlıksız grevleri ve aynen lokavtları


doğduğu yerin yitik anısını bulduğunu sanarak


sevenler vardır


vakit dardır.

her şeyin acısı birden gelişir ve hız verir kanına


çiçeğin susuzluktan kuruması, kedinin açlığı ve eylül ortası


bir yanlışlık, bir kırgınlık, bir izin akşamının ilk karası


sıkılgan ölümün kuluçkadaki kuşunun çatlamayan ilk yumurtası


işte akreple yelkovanın, örümcekle sineğin saat on ikideki arası


ancak coşkunluğa vakit dardır.

ey onun adsız bir ot olarak yüzyıllardır sürgün veren sabrı


durumunun dağlara bir akşam olarak vuran gölgesi


ey usta berberlerin bileyli usturası, lağımcılar kazması


ey bileycilerin en hüzünlüsü, kıvılcımlar ustası

ey en tıraşlı mücellit kalfası


bir fakülte rozetinde gülümseyen kırmızı, uslu kırmızı

gülüşünüz bir mağaranın karanlık tarihini aşıyor artık

bir şehrin güneyi ve batısı vardır


vakit dardır.

bizim tasalarımızın eskidir tarihçesi


sonunda umutlanmak, başında gül bahçesi


bir bayrama su veriyor bir gümüş çeşme


çünkü dünyada artık


vakit dardır.


Turgut UYAR